Marie-Gabrielle Verbergt
Geschiedenis

Wetenschappers moeten de vrijheid hebben om vragen te stellen die beleidsmakers (nog) niet interessant vinden

 

GESCHIEDENIS HEEFT EEN PRIJS: HISTORISCH ONDERZOEK EN VERANDERENDE FINANCIERINGSREGIMES, 1970 TOT VANDAAG

Bio

Marie-Gabrielle Verbergt (°1995) is historica en sociologe verbonden aan de Universiteit Gent. Haar werk gaat over wetenschapsgeschiedenis, de geschiedenis van academische geschiedschrijving en de plaats van het verleden in hedendaagse samenlevingen. In haar doctoraatsonderzoek ‘De prijs van het verleden’ bestudeerde ze de geschiedenis van onderzoeksfinanciering sinds 1970. 

Doctoraat in het kort

"De laatste vijftig jaar werden academische onderzoekers steeds afhankelijker van externe financieringsinstellingen om hun werk te kunnen doen. Mijn doctoraat bestudeert welke effecten dit had op historisch onderzoek. Ik ging nauwkeurig na hoe Europese onderzoeksfinanciering voor historisch onderzoek de laatste vijftig jaar evolueerde. Zo zag ik hoe financierders steeds meer macht kregen in de wetenschappelijke wereld. Ze bepalen welke vragen gesteld worden, hoe lang onderzoek mag duren en wat goede wetenschap is." 

Waarom is jouw doctoraat belangrijk?

"In debatten over academische vrijheid wordt de rol van financieringsinstellingen nog te weinig in vraag gesteld. Dat is een probleem, want geld doet ertoe. Mijn doctoraat toont dat financiering de bewegingsruimte van onderzoekers vormgeeft en beïnvloedt. Om de vrijheid van onderzoekers te beschermen, nemen we die instellingen dus beter goed onder de loep."

Waarom wil je het publiek informeren over jouw onderzoek?

"De trends en problemen die ik in mijn onderzoek kon waarnemen, leiden onder academici steeds meer tot debat. Maar ook in andere ‘creatieve’ sectoren zoals de kunsten- en erfgoedsector grijpen financieringsinstellingen in op wat er wel en niet gemaakt, bestudeerd en ontworpen kan worden. Over verschillende sectoren heen nadenken over manieren om creatieve vrijheid te faciliteren, kan het debat volgens mij enkel ten goede komen."