Ellen De Roeck
Psychologie en biomedische wetenschappen

Mijn onderzoek reikt zorgverleners handvaten aan om de ziekte van Alzheimer efficiënter op te sporen

Vroegtijdige opsporing van de ziekte van Alzheimer: Verbetering van neuropsychologische screening

Bio

Ellen De Roeck (°1989) studeerde in 2012 af als Master in de klinische psychologie aan de Vrije Universiteit Brussel. Na een extra jaartje als onderzoeker aan haar alma mater, ging ze aan de slag als klinisch psycholoog op de afdeling geriatrie in het AZ Nikolaas. Hier nam ze neuropsychologische onderzoeken af en kreeg ze feeling met werken met mensen met dementie. De combinatie onderzoek- en praktijkervaring vormde de perfecte mix om in 2015 te starten met haar dubbeldoctoraat in de psychologie en biomedische wetenschappen aan de Universiteit Antwerpen en de Vrije Universiteit Brussel. Na het afronden van haar doctoraat in 2018, startte Ellen voor 80% als klinisch psycholoog voor ziekenhuisnetwerk Antwerpen. Daar neemt ze neuropsychologische tests af en begeleidt ze patiënten met dementie hebben en hun mantelzorgers. Daarnaast werkt ze voor 20% als postdoctoraal onderzoeker aan de Vrije Universiteit Brussel. Hierbij werkt ze verder op het onderzoek van haar doctoraat.

Doctoraat in het kort

"In het kader van mijn doctoraat ben ik - met succes- op zoek gegaan naar manieren om neuropsychologische screeningstests te verbeteren om de ziekte van Alzheimer vroeg te kunnen opsporen. De bestaande tests waren te streng en schoten daardoor te kort: liefst 55% van de onderzochte senioren werd foutief gezien als Alzheimer-patiënt. In mijn tests wordt nog slechts 8% van de cognitief gezonde senioren ingedeeld als Alzheimer-patiënt, een grote verbetering dus. De verbeterde tests uit mijn onderzoek worden nu gebruikt in de dagelijkse praktijk om senioren op Alzheimer te screenen."

Waarom is jouw doctoraat belangrijk?

"In Vlaanderen zijn er naar schatting zo'n 100.000 mensen met dementie. Zo'n 70% daarvan woont thuis, wat enkel mogelijk is met de juiste hulp en begeleiding. Daarom is de vroege diagnose van Alzheimer zo belangrijk: het zorgt ervoor dat patiënten met de ziekte en hun naasten de nodige ondersteuning kunnen krijgen."  

"Mijn onderzoek draagt ook bij aan de fundamentele kennis die we aan het opbouwen zijn over de ziekte van Alzheimer. Doordat de gezonde controles en patiënten langdurig verder opgevolgd worden, kunnen we in de toekomst ook meer inzicht krijgen in causale verbanden. Zoals wat komt er eerst: subjectieve cognitieve klachten of depressieve gevoelens?"

Waarom wil je het publiek informeren over jouw onderzoek?

"De ziekte van Alzheimer boezemt mensen, zeker senioren, heel wat angst in. Ze begrijpen niet goed wat het precies is en hebben heel wat vragen. Door mijn kennis over de ziekte met het publiek te delen, hoop ik dat er meer begrip komt over de ziekte én voor de patiënten. Daarnaast kunnen mensen ook zelf alerter zijn voor de eerste signalen bij naasten of zichzelf. Dit kan op termijn ook de opsporing van de ziekte van Alzheimer verbeteren."